\nieodpartyе pragnienie неодолимое желание; \nieodparty urok неотразимое обаяние
nieodparte pragnienie — неодоли́мое жела́ние
nieodparty urok — неотрази́мое обая́ние
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nieodparty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, którego nie można odeprzeć, któremu nie można się oprzeć; nie do przezwyciężenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieodparta chęć snu. Przedstawić nieodparte argumenty. Mieć nieodparty urok. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieodparty — «nie dający się odeprzeć, zwalczyć, odparować» Nieodparta armia. Nieodparta chęć, ochota. Nieodparty czar, urok. Nieodparta senność. Nieodparta argumentacja. Nieodparta siła przekonywania … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
niezbity — «nie dający się podważyć, taki, któremu nie można udowodnić niesłuszności, nieprawdziwości; nieodparty, pewny» Niezbity dowód winy. Niezbity pewnik, argument … Słownik języka polskiego
urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… … Słownik języka polskiego
niezbity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niemożliwy do zbicia, podważenia, obalenia; taki, któremu nie da się dowieść niesłuszności, fałszu; pewny, nieodparty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezbite dowody, argumenty, prawdy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
